Erni Salim Tjahjana

In 1990 pakte Erni Salim Tjahjana haar koffers en verliet ze huis en haard in haar geboorteplaats Bandoeng op West-Java. Ze volgde haar grote Hollandse liefde en kwam terecht in Noord-Brabant. Na de nodige omzwervingen vond ze een nieuwe familie en een tweede thuis bij Hendriks in Oss.

Iedereen bij Hendriks kent Erni. Al 22 jaar zwaait zij de scepter over de reproafdeling op de vijfde etage aan de Kanaalstraat in Oss. ‘Na twee sollicitatiegesprekken mocht ik een week vóór de start van de bouwvak aan de slag. Ik kreeg een dik boekwerk in mijn handen gedrukt met daarin alle regeltjes, dat moest ik doorlezen. Daarna werd ik rondgeleid door het bedrijf. Op de begane grond zag ik vooral veel kleine kamertjes. Op de vijfde etage stond ik opeens in een enorme ruimte met daarin een grote plotter: mijn geweldige nieuwe werkplek.

Mijn eerste klus was het opnieuw archiveren van mappen die jarenlang in beschimmelde dozen in de kelder hadden gestaan. Een collega vertelde me dat mijn voorganger, een grote kerel, het precies één dag had volgehouden en daarna niet meer was komen opdagen. Ik vond het juist leuk werk en was blij met mijn contract voor zes maanden. Nog leuker werd het, toen ik nog vóór die proefperiode verstreken was, een contract voor een jaar kreeg. Na negen maanden werd dat omgezet naar een vast dienstverband. Iedereen was kennelijk heel tevreden over me en nog steeds krijg ik veel complimenten van mijn collega’s.

Door de jaren heen heb ik heel veel tekeningen geplot en boek­werken samengesteld. Maar ook andere klusjes deed ik graag. Zo bestelde ik vroeger de werkschoenen voor de bouwvakkers en pakte ik van alles en nog wat aan. Maar mijn grote liefde is en blijft toch die plotter op de vijfde etage. Die is tegenwoor­dig zo geavanceerd dat hij veel van mijn werkzaamheden heeft overgenomen. Maar overbodig ben ik niet hoor. Ik hoop hier mijn 25-jarig jubileum te vieren in 2024.’ Ze tikt daarbij trots op haar horloge met inscriptie: ‘Gekregen van de baas toen ik 12,5 jaar in dienst was. Al heb ik Indonesië de afgelopen jaren vaak gemist, hier heb ik mijn tweede thuis en tweede familie gevonden. Ik ben dankbaar voor de kans op een beter leven die ik hier gekregen heb.

Voor mij is dat typisch Hendriks!’